Trouwambtenaar

Voor meer informatie: info@willem-hornman.nl en https://www.veldhoven.nl/buitengewoon-ambtenaar-van-de-burgerlijke-stand-babs

Outback

Een superromantische huwelijksvoltrekking

Soms krijg je als trouwambtenaar het gevoel dat je in een romantische film terecht komt. Dit overkwam mij tijdens een briefing. 

Een leuk huisje in het historische centrum van Eindhoven, waar je soms meer Engels dan Nederlands hoort. Een geliefde woonwijk, maar dit stel stond op punt van emigreren. Wat is het verhaal van de film? Een jonge Nederlandse gaat als backpacker. de wereld leren kennen Na deze wereldreis was zij ervaren genoeg om de plek waar zij uiteindelijk neerstreek op juiste waarde te schatten. Ergens in de outback van Australië. Op die dag kon zij meteen aan de slag achter het buffet van het lokale café. Diezelfde middag stapt een Marloboroman binnen. Je zag ruige natuur, weide vlakten en wild vee. Niet de man die je de controle gunt over de Philips Senseo in het Philips Dorp. Zelden komt een vreemde in zijn habitat. Als het gebeurt weet je of die persoon er op haar plek is, of niet. Zij was dat en zij paste perfect in zijn wereld. 

Je hebt geen vijf minuten nodig om te zien hoezeer zij van elkaar houden. Je hebt niet veel meer tijd nodig om te zien dat hij zich gekooid voelde in Strijp. De outback was en bleef de grens van zijn habitat. En dus zijn zij en hun kinderen inmiddels verhuisd naar het nieuwe homeland.

-24 augustus 2023-

Nicole en Victor en Mirza

Foto Pure Personal; tweede van links Mirza, in het midden twee dochters

Soms doe je als trouwambtenaar een stapje terug. De wet stelt eisen aan het ambt, je wordt beëdigd door de rechtbank en benoemd door het college van burgemeester en wethouders van de gemeente waar de huwelijksvoltrekking plaatsvindt. Een goede vriend of familielid kan dus niet zomaar ‘babs’ zijn. In zo’n situatie doet  de trouwambtenaar een stapje terug. Hij beperkt zich dan tot het puur formele deel van de plechtigheid.

Zo ook bij Nicole en Victor. Victors boezemvriend Mirza (koppelaar van het bruidspaar) werd de voorganger tijdens de huwelijkssluiting. Ellen jr. is een vriendin van Nicole. Haar vader is trouwambtenaar. Hij tekende voor het officiële onderdeel.

‘Voorganger’, ‘ceremonie’. De begrippen zijn niet toevallig gekozen. De bekende psychiater-psychotherapeut Dirk de Wachter vraagt zich in zijn meest recente boek af of je een seculiere betekenis kunt vinden in een religieuze traditie.  Maar helemaal niets doen op belangrijke momenten van het leven lijkt me ook vreemd. De relatie consecreren in bijzijn van familie en vrienden lijkt me een goede basis voor het stel. In die geest vond een mooie ceremonie plaats, met de vier kinderen.

Bij een zalig feest past een offerande. Het bruidspaar schonk Stichting Leergeld Veldhoven & De Kempen een loffelijke donatie.

-22 juni 2022-

Karin Jonkers en Kees van Zantvoort

Een grote plchtigheid in kleine kring

Karin en Kees hebben al jaren verkering, wonen desondanks gescheiden. Zij kozen voor de huwelijksvoltrekking omdat deze ceremonie in herinnering blijft als Kees straks er niet meer zal zijn. Kees en Karin wilden alleen de kinderen en kleinkinderen bij de ceremonie betrekken. Het huwelijk werd in de trouwzaal van de gemeente Veldhoven in familiekring voltrokken.

-24 mei 2023-

Jo en Astrid Bazelmans

Jo en Astrid maakten hun plechtigheid feestelijk

Op 17 juni overleed Jo Bazelmans. Hij wist dat zijn dood aanstaande was, zijn omgeving wist dat ook. Hij trouwde op 13 april met Astrid barones van Lijnden tot Oldenaller. In het voorgesprek zei Jo onder meer: “Mijn leven is volledig. Een langer leven zou niets toevoegen. Is dus ook niet nodig. Ik heb veel meegemaakt. Ernstig ziek. Veel te jong een dochter verloren. Brand, een huwelijk dat niet meer viel vol te houden. 20 Jaar gewoond op Molenvelden met veel lief, maar ook met leed. De laatste periode werd de mooiste, met Astrid.”

“Mijn verhaal is verteld. Ik kijk terug op een rijk leven waarin ik heb geleefd. Het is toch allemaal mooi geworden. Je zegt wel eens: ‘wie het laatst lacht, lacht het best’. In zekere zin geef ik alle zwartijkers in mijn leven het nakijken want het is een kort leven. Maar het leven is geleefd.” 

In Jo’s jonge jaren hadden de BeeGees al een hit: ‘I started a joke.’ Hij werd er toen al door getroffen. Het werd zijn geuzelied: “Ik leef mijn leven op mijn manier, je kunt er om lachen, maar het is mijn manier van doen en het heeft mij tot hier gebracht”. 

-17 april 2023-

Huwelijksvoltrekking Ingrid Scheffers Hella Bogers

Het echtpaar Scheffers Bogers

Het thema van de huwelijksvoltrekking van Ingrid en Hella was nooit gedacht, onmogelijk en toch gebeurde het. “We laten het ons overkomen. De muziekkeuze sloot daarop goed aan. Een couplet:

 Nothing but thieves: Impossible

I could drown myself in someone like you
I could dive so deep I never come out
I thought it was impossible
But you make it possible

.Beiden zeggen de geborgenheid de veiligheid het meest te waarderen in een relatie. 

“Wat je geeft krijg je terug” zei Ingrid, waarmee zij Hella citeerde. Beiden konden zich vinden in de sfeer van intimiteit, geborgenheid die klinkt in een gedicht van Toon Hermans:

Als je echt van iemand houdt.

Iemand alles toevertrouwt.

Een die echt weet wie je bent,

Ook je zwakke plekken kent,

Die je bijstaat en vergeeft,

En die ‘naast en ‘in’ je leeft,

Dan voel je pas wat leven is,

En dat liefde geven is.

Ik had een heel open en ook warm voorgesprek waarin Hella en Ingrid echt alles vertelden wat ik wilde weten. Waarom wilde ik dat? De trouwambtenaar heeft twee taken: een beeld schetsen van het paar én dat paar in de echt verbinden. Doorgaans zijn de stelletjes tussen midden 20 en midden 30. Een ouder paar heeft een ander verhaal. Niet ‘we hebben het allemaal al gezien’, wel: ‘samen met de kinderen inhoud geven aan het leven en natuurlijk ook nog heel veel van elkaar genieten’.

-30 maart 2023-

Hakan Mengüc

Hakan Mengüc, kunstenaar en filosoof

Voorgesprekken zijn gericht op het schetsen van een profiel van het bruispaar. Het paar moet zich erin herkennen en liefst de overige aanwezigen ook. Vaak hebben deze profielen, in feite de speech van de babs, een lichtvoetig karakter. Het gaat immers om een feestelijke bijeenkomst. Liedjes en gedichten geven ook een persoonlijk beeld.

“Vaak’ maar niet altijd. Zo kwam in een recente briefing de naam Hakan Mengüc naar voren. Hij is een Turkse schrijver, muzikant, spreker en zeer succesvol. Mengüc vertolkt het soefisme. Soefisme staat voor een islamitische stroming waarin twee elementen essentieel zijn: soberheid en het vormen van je omgeving tot een eenheid in manier van leven. Een eenheid, gebaseerd op de koran, met invloeden uit de Oudgriekse en oudchristelijk oosterse kerk. Al die invloeden vormen een levenswijze waarin niet de materie geldt maar de beleving van het leven, van elkaars leven en daarin een weg tot God.

Mengüc zegt: “Hoop is niet puur optimisme. Hoop is ook niet wegkijken voor de ellende waarmee de mensheid geconfronteerd wordt. Hoop betekent alle mogelijkheden zien en je best doen voor het goede in plaats van voor je huisdeur zitten en het kwaad vervloeken.”

Briefings als deze zijn even zeldzaam als waardevol.

3 maart

Carmelita en Ray

Carmelita en Ray trouwden op 7 november. Zij gaven een openhartig voorgesprek

De partners kenden elkaar al jaren. In 2014 gingen zij samenwonen. Beiden met al een huwelijk achter zich. In die perioden kenden zij elkaar ook al. “Maar je ontdekt elkaar opnieuw”, zo luidde de boodschap. 

Aanvankelijk wilden zij helemaal niet meer trouwen. Ray was er toch op enig moment aan toe. Toen hij 60 werd, was een witte boem in het boeket een duidelijk signaal. Ook Carmelita wilde ‘officieel’ verder.  Voor beiden was het standpunt van de kinderen belangrijk. De reactie: “jullie hebben elkaar gevraagd: maak er nu werk van. 

Het bruidspaar heeft een bewogen leven achter zich. Passend in de plechtigheid was A song for You van Ray Charles. 

Carmelita en Ray zijn geboren in Paramaribo. Ik zocht een Surinaams gedicht, maar vond er geen. Toepasselijk was wel het gedicht “Vingers” van Rupi Kaur, een Indiase schilder en dichter.

Vingers

De belangrijkste gesprekken

Voeren we met onze vingers

Als de jouwe de mijne zenuwachtig zoeken

Die eerste keer tijdens een etentje

En de mijne angstig omklemmen

Wanneer je me vraagt of we elkaar volgende week

Weer kunnen zien

Zodra ik ja zeg ontspannen ze weer

Als we elkaar vinden

Terwijl we onder de lakens liggen

Doen we alsof we

Geen knikkende knieën hebben

Als ik boos ben

Slaken ze verbitterde kreten

Maar als ze beven om vergeving

Zie je hoe excuses er uit zien

En als er een van ons stervende is

Op vijfentachtigjarige leeftijd in een ziekenhuisbed

Zullen jouw vingers de mijne grijpen

En dingen zeggen die niet in woorden te vatten zijn.

-10 november-

Zomeravondfeestje

Niet zomaar een feestje van Leonie en Martin

Je bent gelukkig getrouwd en je ervaart die burgerlijke staat na veertien jaar nog steeds als bijzonder. Wat doe je dan? Je doet het feestje van bijna drie lustra geleden nog eens over. Informeler, in intiem verband.

De trouwambtenaar is vereerd met het verzoek tot wat regie en een enkel ernstig woord. De veranda van buurtcafé Bruheze bood podium aan een nazomeravond met sfeer.

Onvoorwaardelijke liefde bestaat niet. Het streven daarnaar wel. Je wilt met vrienden je geluk delen opdat  zij zien hoezeer jullie elkaar waarderen. Waarderen om wat je biedt, brengt, en om wat je áchterwege laat. Je ontwikkelt, zo zeggen ze in de VS, ‘kindreness’. Dit paar ontwikkelde gelijkgestemde zielen. 

Uiteindelijk, aan het einde van de dag, zie je samen de twee katten uit het liedje “Our house”, van CSNY. Je zingt een lied voor elkaar, zoals Ray Charles dat deed. Én je vertelt elkaar een verhaal voor het slapengaan. In het volle besef dat de wereld koud is als de liefde niet bestond.

I’ll light the fire
You place the flowers in the vase
That you bought today
Staring at the fire
For hours and hours while I listen to you
Play your love songs
All night long for me
Only for me

Come to me now (come to me now)
And rest your head for just five minutes
Everything is done
Such a cozy room (such a cozy room)
The windows are illuminated
By the evening sunshine through them
Fiery gems for you
Only for you

Our house is a very, very, very fine house
With two cats in the yard
Life used to be so hard
Now everything is easy ‘cause of you
And our

La-la, la-la-la-la-la
La-la-la-la, la-la-la-la-la
La-la-la-la-la-la-la
La-la-la-la-la-la-la-la
La-la, la-la-la-la-la
La-la-la-la, la-la-la-la-la
La-la-la-la-la-la-la

Our house is a very, very, very fine house (very fine house)
With two cats in the yard
Life used to be so hard
Now everything is easy ‘cause of you
And our

I’ll light the fire
While you place the flowers in the vase
That you bought today, ay-ay-ay

-18 oktober-

Art Deco

Hanny en Carlo: Art Deco

Als een maquettebouwer en een ondernemer in glazen schuifwanden en veranda’s  na acht jaar verkering hun keuze voor elkaar formeel vastleggen, dan kun je wat bijzonders verwachten. Bij Hanny en Carlo was de keuze voor een officiële huwelijksceremonie vanzelfsprekend: “Hij is mijn vriend was niet meer voldoende.” ” Zij is mijn vrouw geworden is wat telt.”

Carlo houdt van teksten. Hij deed zijn gelofte in dichtvorm. Toch maakte Hanny meer indruk met haar boodschap aan Carlo. Zij begon met de woorden. “Ik ben gelovig en dan sta je niet alleen in moeilijke tijden”. Ondanks mijn slechte geheugen zal die openingszin mij nog lang heugen.

De echtelieden gaan voor Art Deco, een stijl uit de jaren 20 waarin de schoonheid van de voorwerpen, gebruiksartikelen, huizen en muziek centraal staat. Maar die schoonheid heeft ook functionele kanten: het moet wel ergens om gaan. Je bent verliefd. Je hebt de puberjaren al bijna een halve eeuw achter je gelaten. Dan beleef je je verliefdheid anders dan toen, maar niet minder. Dat liet het paar zien: Hanny met haar blik, Carlo met de zenuwen van een 16-jarige. 

De voltrekking van dit huwelijk was bijzonder en zeker niet alleen door de stijl waarin het paar gekleed was. 

-21 september-

Roan en Wieteke

Roan en Wieteke sloten een geregistreerd partnerschap

Doorgaans schrijf ik mijn teksten zelf. Daarop maak ik op deze pagina een uitzondering omdat ik voor het eerst een review kreeg. Het is een commentaar waarop ik trots ben. Roan schrijft over het voorgesprek. Dit is op afstand het belangrijkste onderdeel van de voorbereiding op de plechtigheid. Het legt de basis voor de babs-speech. Liedjes die in het gesprek de revue passeren roepen herinneringen op. Zij dragen bij aan een persoonlijk verhaal waarin het paar zich herkent.

Willem heeft een hele mooie ceremonie verzorgd voor ons geregistreerd partnerschap. Zijn oprechte interesse in ons verhaal deed het kennismakingsgesprek langer duren dan normaal maar hij nam graag de tijd. Met een paar aantekeningen hier en daar heeft hij er een fantastisch mooi kloppend verhaal van gemaakt waar er bij deze serieuze aangelegenheid plek was voor een traan en een lach. Bedankt Willem! 

-26 augustus-

Voor meer informatie: info@willem-hornman.nl en https://www.veldhoven.nl/buitengewoon-ambtenaar-van-de-burgerlijke-stand-babs